Happiness van de melkkoe

De boer denkt dat het wel goed zit met de happiness van zijn koeien:

Ze liggen in de stal op koematrassen die 2x per dag worden voorzien van een vers laagje zaagsel. Ook de  vloer waarop ze lopen wordt meerdere malen per dag schoon geschoven. 
Ze krijgen elke dag onbeperkt vers voer en beschikken over voldoende schoon drinkwater. 
Er hangen koeborstels in de stal voor een lekker massage. 
De stal is hoog en ruim, wat veel lucht en licht geeft. 
Het dak is geïsoleerd zodat het in de winter niet te koud wordt en in de zomer niet te warm. 
In de zomer, als er weer gras groeit, krijgen ze weidegang. 
Wekelijks komt er een klauwbekapper voor de koeien die een pedicure nodig hebben. 
Maandelijks komt er een veearts op bedrijfsbezoek, die zonodig op afroep komt. Ze krijgen op tijd hun inentingen ter preventie van ziektes. 
De koeien worden 2x per dag gemolen en lopen vrijwillig de stal in.

Als de koeien niet happy zouden zijn, zou zich dat uiten in ziekte of onrustige koeien en een lage tot geen melkgift. Van misbruik is dus absoluut geen sprake. Ze worden wel 'gebruikt' voor hun melk om zuivelproducten van te maken voor de consument. En hun mest wort weer gebruikt als voeding voor de grond, waar gras of andere gewassen op worden verbouwd. Het is zelfs zo dat op sommige grond geen akkerbouwgewassen geteeld kan worden, maar wél gras. En wie eet er gras?

Kringlooplandbouw

Het ransoen van de koeien bevat dus gras, hooi, kuilvoer, stro of maïs van eigen land, bemest met eigen mest (kringlooplandbouw). Daarnaast worden de koeien ook 'gebruikt' om de restproducten uit de humane levensmiddelenindustrie op te eten: bierbostel als restproduct van de bierbrouwerij. Wortels, appels, peren of kool, omdat ze niet aan de eisen van de verwende consument voldoen. Stoomschillen van aardappelproducten als patatat en voorgebakken en verpakte aardappelschijfjes, -blokjes of -krieltjes. Perspulp, het restproduct van de suikerbiet. Zelfs resten van de solja die in et voer van de mensen is verwerkt. Stel dat er geen koeien meer zijn, wat doen we dan met deze 'afvalproducten?'

Als een koe uiteindelijk naar de slacht gaat, wordt haar vlees gebruikt voor menselijke consumptie, mits haar vlees niet afgekeurd wordt vanwegze ziekte. Eingenlijk kan alles van de dode koe verwerkt worden. Denk aan producten als gelatine, kwasten, leer of medicijnen. 

Wat betreft het scheiden van koe en kalf: Hoe langer het kalf bij de koe blijft, hoe groter de hechting tussen hen beide en hoe moeilijker de scheiding uiteindelijk zou worden. Nu krijgt het kalf met zekerheid voldoende biest (antistoffen) binnen en ligt ze de eerste drie weken veilig in een warm, schoon kalverhokje (ledikant) in een dik pak stro, zodat de boer het een goede start kan geven. Omdat de koe meer melk geeft dan het kalf kan drinken, wordt zij dezelfde dag alweer gemolken en krijgt ze extra brokken om weer op krachten te komen. Als boer merk je niet dat de koe haar kalf mist. Ze is vaak alweer druk met haar eten en haar soortgenoten in de groep. Praktisch gezien zou het ook onmogelijk zijn om de koeien samen met hun jongvee de melkstal in te krijgen of in de zomer uit de wei te halen voor de melkbeurt. Het zou ook gevaarlijke situaties met zich mee kunnen brengen zoals een koe die op haar kalf gaat liggen, of een overbeschermende koe die in de aanval gaat. Het jongvee zou ook veel minder afhankelijk worden en verwilderen. 

Agro-terrorisme
Veganisme en vegetarisme is een overweging, een keuze. Ieder heeft recht op een eigen mening, maar respecteer elkaar. Tegenwoordig slaat een kleine groep vegans door, met veel kabaal. Naar het idee van de boer zijn ze hun (boeren)verstand verloren en staan ze juist heel ver af van de natuur en landbouw. Onwaarheden worden verkondigd over de sector en wordt geprobeerd om de boer in een kwaad daglicht te zetten. Agro terrorrisme, bedreigingen, inbraak, illegaal filmen of videobeelden manipuleren... tot in de politiek an toe zijn er mensen die dit gedrag goedkeuren. "Dit is zorgwekkend," aldus de boer. Daarom hoopt de boer dat de meerderheid van de burgers, de consumenten, de boeren blijven steunen en het de boeren toevertrouwt om hun voedsel te blijven produceren.